Bernhard

Prins Bernhard von Lippe Biesterfeld (1911 – 2004) had een buitengewoon hoge dunk van zichzelf. Hij slaagde er meesterlijk in het Nederlandse volk in zijn verzetsavonturen, wonderbaarlijke werken en nobele daden te doen geloven.

In 1936 werd Bernhard binnengehaald als een godenzoon. De mythevorming rond de bespiegelende, sportieve en in cultuur geïnteresseerde verloofde van prinses Juliana begon direct. Maar van bespiegelingen hield hij niet, in sport was hij altijd slecht geweest en zijn belangstelling voor cultuur beperkte zich tot feestvieren.

De Tweede Wereldoorlog bracht Bernhard nieuwe faam en maakte hem ook onaantastbaar. Na de oorlog, zo is ons altijd voorgehouden, betrad de prins het toneel van de internationale politiek en global business.

Overal ter wereld haastten staatshoofden zich tijd vrij te maken om Bernhard te ontvangen. Het voorzitterschap van het Wereld Natuur Fonds en de schimmige Bilderbergconferenties zou de statuur van de prins – eigenlijk té groot voor Nederland – nog eens extra onderstrepen. Weinig wat ons is verteld over de prins der Nederlanden klopt. Het meeste is bij elkaar gefantaseerd, gesuggereerd of gewoon gelogen. Dit boek beschrijft een man die in de eerste plaats zijn eigen belangen najoeg, ongeacht wat daarvan de consequenties waren voor Nederland en de monarchie.

Dit is een herdruk van Bernhard. Niets was wat het leek dat in 2014 bij uitgeverij Boom verscheen.